نشاسته و ليپيد اصلي ترين ماده اوليه و پيش ساز جهت توليد بيواتانول و بيوديزل هستند. استفاده از ميكروجلبك ها در توليد نشاسته و ليپيد در مقايسه با توليد آن ها توسط غلات و دانه هاي روغني، به دليل نرخ رشد بالا، عدم وابستگي به زمين هاي مساعد براي كشاورزي و آب هاي قابل شرب و ذخيره مقادير بالايي از نشاسته و ليپيد، مورد توجه بسياري از محققان قرار گرفته است. تا پيش از سال 2013، در تمامي مطالعاتي كه با هدف توليد نشاسته و ليپيد از ميكروجلبك ها صورت گرفته، از كشت خالص ميكروجلبك ها استفاده شده است. انتخاب محيط كشت خالص، احتمال آلودگي سيستم به گونه هاي مهاجم يا تكامل و جهش گونه مورد نظر را افزايش مي دهد كه مي تواند سبب پايين آمدن نرخ بهره وري شود. تحقيقات بسيار اندكي كه جهت غني سازي كشت مختلط ميكروجلبك ها جهت توليد نشاسته و ليپيد صورت گرفته به توليد صرفاٌ نشاسته منجر شده است و ناتوان از توليد انتخابي نشاسته و ليپيد بوده است. به همين دليل، در اختراع مطرح شده، براي اولين بار در سطح جهان، غني سازي بر مبناي گرانش ميكروجلبك هاي توليدكننده نشاسته و ليپيد مطرح شده كه به غني سازي كشت مختلط ميكروجلبك ها براساس چگالي سلولي مي پردازد و به نتايج قابل مقايسه با كشت هاي خالص و مختلط مي رسد.